Makedonya’da aynı kültürü paylaştığımız kardeşlerim tarafından yazılarımın izlendiği kesinlik kazandığından, bu beni sevindirdiği kadar sorumluluğumu da artırmaktadır. Kalkandelenli bir okurum biraz abarttı. Genç bir okurum: “halkımızın sesi” diye hitap etti. Keşke olabilseydim… Ancak halkın sesi olmak zor bir meslek dostlar… Üstelik sorumluluğu da az değil… |
Bu girişten sonra başlığa geleyim…
Kalkandelen’e gidecek durumda olmadığımdan, oradaki dostlarımı ihmal ettim… Ama onları unutmadım…
Dr. Seyhan Abdulahi bugün Kalkandelen’de M(TDP’in) Kadın kolu başkanı Kalkandelen’de. Bana göre Kalkandelen kadınlar kolu faal bir kol. Onun yaşaması, çalıştıklarını göstermektedir. Hep söylerim “Çalışmak, yaşamak demektir…” Varlığımızı sürdürmek içinse çalışmamız şart…
Geçenlerde ona mesaj yazdım…
Kadın kolunu sordum… Bana gelen cevaptan öğrendiklerim şuydu:
"Bu kol 19.02.2009’da kuruldu. O tarihten bu yana faaliyetlerimiz oldu. Şu anda aktif çalışan kadın kolu durumundayız. Faaliyetlerimiz arttıkça üyelerimizde de artış görüldü. Çalışmalarımız bizi canlandırdı…
Şubat 2009 da belediye meclis üyesine aday çıkarma çalışmaları yapıldı. 2009 Mevlit Kandili dolayısıyla mevlit okutuldu. 2009 Tıp günü dolayısıyla Gostivar ADEKSAM derneğinde rahim ağzı ve meme kanseri sağlık paneli yapıldı. Prizren kadın koluyla işbirliği, kadınlarımızın sanat hayatına renk katmak için Üsküp Türk Tiyatrosunun bir temsilini Üsküp’te seyretme, dahası buna bir sürü faaliyetlerimizi katabiliriz. 2010 yılı geldi çattı… Faaliyetlerimiz durmadı. Kutlu Doğum Haftası nedeniyle kutlu doğum programı. Kolumuzun kuruluş yıldönümünü anmak bizim faaliyetlerimizin artması açısından önemli oldu. Bu yıl da tıp günü dolayısıyla kalp krizi panelini örgütledik. Hatta bunu Kalkandelen’deki tıp lisesi öğrencileriyle beraber yapmamız daha anlamlı oluyor. Toplu iftar düzenleme gibi faaliyetlerin ardından Kurban Bayramı faaliyetini de bu faaliyetlerin arasına katmış olursak, dolu bir yılı geçirmekte olduğumuzu dile getirebilirim.”
Dr. Seyhan Abdulahi benim önümde sıradan bir kişi değildir. Kendisini bu faaliyetlere adayan biri olarak bu kolun başında saymaktayım onu. Onları anarken, hemen aklıma ilk gelen, önümüzdeki yıl içinde nüfus sayımında onların neler yapabilecekleri kafamdan geçti. Kalkandelen’de gereken bir biçimde sayılmamız için onların katkıları çok olabilir. Buna kesin gözüyle bakmaktayım.
Zira bendenizin bu yazıya “Kalkandelenli kadınlarımız…” dememe bakmayınız. Kalkandelenli olan kardeşlerim arasında herşey teşkilatlıdır. Tabii Kalkandelen, bu çalışmaların kolay sürdürebileceği bir yerdir diyemem. Ancak “zor çalışmalarla elde edilen başarıların tadı daha başka olur.” Onlar daha büyük başarılar olarak önümüze serilir.
Çalışmaların zor olmasına rağmen, Kalkandelen’de “İstikbal” İlköğretim Okulunda okuyan öğrencilerimiz, Tıp lisesini yaşatan gençlerimiz, Kalkan Derneği etrafında toplananların, “Yeni Hayat” KS Derneği’ni şu anda anmaya yerin kalmadığı başka derneklerimizin, Kalkandelen’de kültürümüzü yaşatmaya devam ettiklerini görmezlikten gelemeyiz.
Dr. Seyhan Abdulahi bilgilerle dolu iletisinde bana söz verircesine birkaç cümle de eklemek ihtiyacı duymuş: ”Avni ağabey, bu faaliyetlere devam edeceğiz. Yaptığımız faaliyetlerle buradaki kadınımızı hem dini açıdan, milli bilinç ve birçok açıdan daha da geliştirmeyi, varılacak nokta olarak seçtik kendimize. İnanın ki, bütün yaptıklarımızı kendi maddi katkılarımızla yapmaktayız. Görevimiz kendimizi ayakta tutmaktır. Meselelere böylesine yaklaşmak bize göre daha da anlam kazanmaktadır.”
Burada durmam şarttır… Biz çalışmalarımıza bizden bir şey kattığımız zaman daha önemli bir şey yapmış oluruz. Hele kendi maddi desteğimizle olunca daha hayırlı bir çalışma olur.
Sonunda bir doktor olarak, sağlık durumumu bilerekten “Kendinize iyi bakın” demeyi de unutmamış. Yalan söyleyemem. Onun bu sözleri, bana ilaç gibi etkiliydi…
ZAMAN MAKEDONYA
Yorumlar