Ayhan Demir
ayhan_demir@hotmail.com
1992-95 yılları arasında Saraybosna’ya gitmenin iki yolu vardı. Birincisi, Tarçin (Tarčin) ve Pazariç’ten (Pazarić) doğru gelerek İgman Dağı’nı aşmak. İkinci ve çok daha tehlikeli olan ise, Haciçi (Hadžići), Blajuy (Blazuj) ve Ilıca (Ilidža) hattını tercih etmekti.
Savaşın üzerinden geçen bunca yılın ardından, artık Saraybosna’ya gitmek için dağlar aşmak, keskin nişancılardan saklanmaya gerek yok. Bu küçük ve narin şehre gelmenin birçok güvenli yolu var. Fakat Saraybosna’nın başkentliğini yaptığı Bosna-Hersek, özellikle son dönemde, Boşnaklar için savaş günlerinden daha tedirgin edici bir hal almaya başladı. Bunun en son örneği, resmi bayram olarak kutlanan, Devlet Günü’nden (Dan državnosti) birkaç gün önce yaşandı.
Bu önemli günde, binlerce Haciçi’li (Hadžići) Boşnak meydanlardaydı. Fakat Boşnakları meydanlara çıkaran sebep, kutlamalar değil, vatan savunmasında önemli görevler üstlenen isimlerin tutuklanmasıydı.
Dört yıl boyunca çekilen tüm zorluklara rağmen, Bosna’ya özgürlük ve adalet getirmek için mücadele eden Haciçili, Tarçinli ve Pazariçli Boşnakların gözünde hep umut vardı. Bugün ise, aynı insanların yüzünde hüzün ve gözlerinde yaş var.
Bosna-Hersek Savcılığı’na bağlı Savaş Suçları Özel Savcısı’nın talimatıyla, Devlet Soruşturma ve Koruma Dairesi-SIPA, 22 Kasım günü sabah erken saatlerde, Haciçi, Pazariç (Pazarić), Tarçin (Tarčin) ve civar köylerde büyük bir operasyon düzenledi.
Yedi merkeze yönelik operasyon neticesinde, eski siyasi, askeri ve polis yetkilisi sekiz Boşnak gözaltına alındı. Gözaltına alınan Boşnakların tamamı ülke savunmasında önemli görevler üstlenmiş isimlerdi.
Mustafa Celiloviç (Đelilović), Haciçi Meclisi Başkanlığı, Kriz Komitesi Başkanlığı ve Savunma Kuvvetleri Başkanlığı yapmıştı.
Fadil Çoviç (Čović), Haciçi Kamu Güvenliği Başkanlığı ve Kriz Komitesi Üyeliği yapmıştı. Daha sonra Haciçi Savaş Komitesi Başkanlığı’nı üstlenmişti.
Mirsad Şabiç (Šabić), Haciçi Aktif Polis Gücü’nde görev almıştı. 1 Haziran 1992'den itibaren Pazariç Karakol Komutanlığı’nda vazife yapmıştı.
Nezir Kaziç (Kazić), 19 Ocak 1993’den, 4 Kasım 1994’e kadar Bosna-Hersek Ordusu 9. Dağ Tugay Komutanlığı’nı yürütmüştü.
Halid Çoviç (Čović), kuruluşundan 16 Ağustos 1994'e kadar Silos Kampı Müdür Yardımcılığı yapmıştı. Ardından 27 Ocak 1996’ya kadar Silos Kampı’nda görevliydi.
Beçir Hulyiç (Bećir Hujić), 24 Mayıs 1992’den, 16 Ağustos 1994’e kadar Silos Kampı’nda bulunmuştu. Daha sonra aynı kampta Müdür Yardımcılığı yapmıştı.
Şerif Meşanoviç (Šerif Mešanović), Haziran 1992'ye kadar Silos Kampı Müdür Yardımcısı ve 1994 yılı ortalarına kadar Zovik'deki Kasarnik Askeri Depo Sorumlusu idi. Bu tarihten sonra da, yine Silos Kampı’nda vazifeliydi.
Nermin Kalember Buba ise, Mayıs 1992'den, 1995 yılı ortalarına kadar Silos Kampı görevlisiydi.
Bu sekiz yürekli Boşnak, geçtiğimiz günlerde hâkim karşısına çıkarıldılar. Savcılığın iddiası, “Sırp ve Hırvatları, Tarçin’deki Silos kampında hukuka aykırı biçimde alıkoymak, Pazariç’deki 9 Mayıs İlköğretim Okulu ve Krupa Askeri Deposu’nu esir kampı haline getirilip; sivil ve savaş esirlerine, fiziksel ve zihinsel işkence uygulamak, zorla çalıştırmak, adil yargılanma hakkını askıya almak” yönündeydi. Mahkeme, Savcılığın talebini yerinde görerek, sekiz Boşnak’ın tutuklanmasına karar verdi.
Mahkemenin bu kararı, hukuki gerekçelerden fersah fersah uzak olan, politik bir siparişten başka bir şey değil. Uluslararası toplum ve bazı yerel siyasetçiler, çıkarları uğruna suç ve suçluluğu eşitlemek gayretindeler. Ancak ne kadar uğraşırlarsa uğraşsınlar, hiçbir zaman saldırganlarla mazlum Boşnak halkını eşitleyemezler. Çünkü verilen bu tutuklama kararı, saldırganlara karşı vatanlarını savunmaktan başka hiçbir şey yapmayan bir millete karşı yapılmış büyük bir hakarettir. Saldırganların kabahatini biraz daha artırmaktan başka bir neticesi olmayacaktır.
Gerçekleştirilen bu son operasyonla suçu dengelenmek isteyenler, öncelikle şu iki soruyu cevaplandırmalılar: Silos kampında işkenceden ölen Sırp var mı? Buna karşılık bazı vücut parçaları bulunamayan ya da hala kayıp olan Boşnaklar nerede?
Bosna-Hersek Savcılığı gerçekten adalet peşindeyse, Rade Veselinoviç’e (Veselinović) verilen 7,5 yıl ve Nemanya Yoviçiç’e (Nemanja Jovčić) verilen 11 yıl hapis cezalarıyla yetinmemelidir. Sırp olmayanlara karşı büyük zulümler gerçekleştiren, fakat hiçbir kovuşturmaya muhatap olmayan; Zoran Gaşeviç (Gašević), Gavro Todoroviç (Todorović), Tihomir Glavaş (Glavaš), Milan Luçiç (Lučić), Aco Lubura, Dragan Kıristiç (Krstić), Vido Banduka, Sinişa Vuyeviç (Siniša Vujević), Dragan ve Slobodan Prodan, Mladen Ketsman (Kecman) ve diğerinin hak ettikleri cezaları almaları sağlamalıdır.
YENİ AKİT GAZETESİ
03.12.2011
Yorumlar